Czy mogło być jeszcze lepiej?

Zakończoną właśnie rundę jesienną trzeba zaliczyć do udanych. Beniaminek, który do ekstraklasy awansował cudem, tylko dzięki niesportowemu zachowaniu dwóch innych zespołów, ma pewne miejsce w środku tabeli. Czy runda mogła być jeszcze lepsza?

Wydaje się, że Pogoń zajmuje miejsce zgodnie ze swoim potencjałem. Świadczy o tym chociażby fakt, że z zespołami, które w tabeli znajdują się wyżej niż na 8. miejscu Portowcy nie wygrali. Remisy z Lechem i Górnikiem to jedyne zdobycze punktowe w meczach z czołówką. Ze słabeuszami podopieczni Artura Skowronka zazwyczaj wygrywali – wyjątkiem jest porażka w Kielcach. Wszystko wskazuje na to, że aby myśleć o mianie czarnego konia potrzeba wzmocnień.

Gramy bez snajpera
Szczególnie na pozycji napastnika. Artur Skowronek tak chętnie zaznaczał swoją odwagę i suwerenność w wywiadach, a okazało się, że brakuje mu siły, aby na chwilę odstawić Ediego. W meczu z Widzewem pomysł na Andradinę w ataku okazał się trafny, w kolejnych już nie i o ile można zrozumieć popełnienie błędu w jednym czy w dwóch spotkaniach, to nie da wytłumaczyć się wystawienia Brazylijczyka na szpicy w zamykającym rok meczu z Polonią. Adam Frączczak, który w poprzednich konfrontacjach spisywał się przynajmniej przyzwoicie na pozycji napastnika zasiada na ławce rezerwowych, a zastępuje go ofensywny pomocnik wskutek czego Pogoń traci szansę na zdobywanie goli. Zakup napastnika zimą to konieczność, o której świadczy także liczba goli strzelana przez zawodników Pogoni na przestrzeni całej rundy. Najwięcej trafień zaliczył Frączczak, ale tylko 3. Oprócz Bełchatowa nie ma w Ekstraklasie innej drużyny, w której najlepszy strzelec zdobyłby tak mało bramek. Być może gdyby Pogoń miała napastnika z prawdziwego zdarzenia, a Frączczak zamiast Hricki grałby na prawej obronie Duma Pomorza byłaby nieco wyżej w tabeli. W rundzie jesiennej nieprzewidywalna była też formacja defensywna. Z jednej strony mamy w pamięci kompromitującą serię z przełomu października i listopada, kiedy w trzech kolejnych meczach Portowcy stracili aż 8 goli, z drugiej strony w kolejnych czterech meczach Dusan Pernis zachował czyste konto. A zakończenie rundy? Znów szkolne błędy defensorów w meczu z Polonią – Pietruszki, Dąbrowskiego i Nolla.

Portowcy, którzy zasłużyli
Pozytywów było jednak więcej niż pretekstów do narzekania. Przede wszystkim kilka meczów, które w pamięci kibiców pozostaną na długo. Wspaniały powrót do ekstraklasy i pogrom Zagłębia   oraz wyjazdowy remis z Lechem po meczu obfitującym w emocje to elementy dla których przychodzi się na stadiony. Cieszyć może także rozwój kilku piłkarzy, przede wszystkich tych którzy są z Pogonią już od kilku lat. Maksymilian Rogalski rozegrał swoją najlepszą rundę w granatowo-bordowych barwach (świetnie grał także w rundzie jesiennej sezonu 2009/2010, jeszcze w I lidze), ogromny progres zaliczył Przemysław Pietruszka, który imponował luzem w ofensywie i stabilnością z tyłu. Adam Frączczak po słabym początku na pozycji lewego obrońcy w dalszej części rundy udowodnił, że w razie nagłego wypadku może grać nawet na szpicy.

Tak trzymać!
Zastanawiać może fakt zmiany strategii gry Pogoni podczas rundy. Na początku bezkompromisowa, ofensywna, przez co chwalona wśród ekspertów drużyna po trzech porażkach z rzędu zaczęła grać bardzo asekuracyjnie. Mecze z Bełchatowem czy Ruchem nie porwały, ale dały sześć punktów. W przegranych meczach z Legią i Śląskiem były fragmenty dobrej, kombinacyjnej i ofensywnej gry, ale były i momenty dramatycznie słabe. Utrzymanie obecnego porządku w połączeniu z naturalnym rozwojem trenera oraz jego podopiecznych powinny dać efekty o których marzą kibice. Spadkowiczów już znamy, wiosną Portowcy nie mają nic do stracenia. Nic tylko grać i wygrywać!

Komentarze