Kończ waść, wstydu oszczędź

Kiedy w trzeciej minucie wiosennego pojedynku z Lechem Poznań do bramki rywala trafił Marcin Robak, cały stadion oszalał ze szczęścia. Nikt się wówczas nie spodziewał, że był to początek końca marzeń o silnej Pogoni, grającej w grupie mistrzowskiej.

Po wtorkowym meczu przeciwko Zawiszy nikt chyba nie ma już wątpliwości, że czas Jana Kociana w Pogoni już się skończył. I nie chodzi tu nawet o wynik, bo podopieczni Mariusza Rumaka wiosną punktów pozbawili m.in. Lecha Poznań czy Wisły Kraków. Ważny jest styl, a w zasadzie go brak. Co tydzień na boiskach Ekstraklasy oglądamy zespół bezradny i chaotyczny, bez jakiegokolwiek pomysłu na grę. Drużyna, która trenuje ze sobą w niezmienionym składzie od kilku miesięcy, wygląda jak skrzyknięta na biegu grupa chłopaków z orlika.

Nic więc dziwnego, że kibice z rozrzewnieniem wspominają erę Dariusza Wdowczyka. Zespół sprzed roku oglądało się bowiem z przyjemnością, a niepowtarzalny styl zachwycał nawet neutralnych obserwatorów. Zdarzały się błędy, wpadki, a nawet długie serie bez zwycięstwa. Ale przynajmniej nikt nie miał ochoty w przerwie wyjść ze stadionu lub wyłączyć telewizora.

Czym Dariusz Wdowczyk jeszcze zyskał sobie szacunek kibiców? Ogromną charyzmą, którą piłkarze czuli w stosunku do szkoleniowca. Ogromne umiejętności trenerskie na nic się bowiem zdadzą, jeśli nie potrafi się zarządzać szatnią. Pokazuje to praca duetu Kocian - Fornalak, który bawi się z piłkarzami w dobrego i złego policjanta. Słowacki szkoleniowiec podczas treningów z typową dla siebie flegmą snuje się po boisku, a w trakcie meczu bezradnie patrzy na poczynania swoich piłkarzy. Jego asystent z kolei trzyma się starej śląskiej szkoły - bez soczystej kur… trening jest nieważny. W taki sposób ciężko zbudować sobie autorytet.

Czytaj całość

Komentarze